Hormoonziekten bij je hond: Ziekte van Addison

Net als bij mensen kunnen bij honden hormoonziekten voorkomen. Een voorbeeld hiervan is de Ziekte van Addison. Bij deze ziekte is er sprake van zogenaamde bijnierschorsinsufficiëntie, waarbij de bijnierschors – een onderdeel van de nier – onvoldoende werkt.

 

Oorzaken

Bij de Ziekte van Addison maakt de bijnierschors te weinig hormonen aan. Vaak is een auto-immune ziekte de onderliggende oorzaak. Het lichaam valt de bijnierschors ‘per ongeluk’ aan en breekt daarmee de bijnierschors af. Minder vaak voorkomende oorzaken zijn een afwijking in het deel van de hersenen dat verantwoordelijk is voor de hormonen, of een bepaalde behandeling van het syndroom van Cushing. De ziekte kan zich ook ontwikkelen wanneer er abrupt wordt gestopt met het toedienen van een bepaalde medicatie die de bijnierschors onderdrukt.

Het tekort aan hormonen kan resulteren in verschillende symptomen, zoals algehele zwakte, maagdarmproblemen, een te lage bloedsuikerspiegel en verstoorde zoutbalans. De zoutbalans heeft effect op het vochtpeil en de bloeddruk in het lichaam. Ook kunnen hartritmestoornissen optreden. Een zieke hond zal niet altijd alle symptomen tonen.

Hoe weet ik of mijn hond de Ziekte van Addison heeft?

De symptomen van de Ziekte van Addison kunnen veel verschillen. Dit maakt de ziekte moeilijker te diagnosticeren. Daarbij wordt de ziekte vaak pas opgemerkt als de hond al langer ziek is en de symptomen ernstiger worden. Vaak lijkt de hond algemeen ziek, met bijvoorbeeld lusteloosheid, braken en/of diarree en veel drinken/plassen. Dit maakt aanvullend onderzoek des te belangrijker.

Bij plotselinge, ernstige symptomen van de Ziekte van Addison kan er een verschijnsel optreden dat we de Addisoncrisis noemen. Je hond kan dan door de ernstige symptomen in shocktoestand raken. In dit geval is de hond slap en koud en heeft hij een zwakke pols. Het is noodzakelijk je hond dan zo snel mogelijk naar de dierenarts te brengen!

 

Diagnose

Bloedonderzoek stelt in de meeste gevallen de diagnose voor de Ziekte van Addison. Afwijkingen in de zoutbalans en het bloedbeeld samen laten vaak een verdacht beeld zien. Om de diagnose met zekerheid te stellen doet de dierenarts een zogenaamde ACTH-stimulatietest. Bij de test wordt een hormoon toegediend. De dierenarts kijkt door middel van bloedtesten of de bijnieren reageren op het hormoon. Dit doet hij of zij door bloed af te nemen vóór het toedienen van het hormoon en één uur daarna. Als bepaalde levels in het bloed (te) laag zijn en blijven, wordt de Ziekte van Addison bevestigd.

Behandeling

De behandeling van de Ziekte van Addison is afhankelijk van hoe ziek de hond is. Een hond die in shock verkeert, zal moeten worden opgenomen in de kliniek. De dierenarts dient dan vocht en medicatie toe via een infuus. Als de hond eenmaal is opgeknapt en de diagnose bevestigd, kunnen medicijnen worden gegeven die de bijnierhormonen vervangen.

Deze medicatie bestaat uit tabletten en moet levenslang worden gegeven. Daarnaast is het vaak zinvol om een bepaalde hoeveelheid zout aan de voeding toe te voegen. Samen met je dierenarts stel je de medicatie af op de behoefte van je hond. Iedere hond is anders en heeft andere behoeftes, dus de dosering verschilt per hond. Dit afstemmen doe je door te kijken naar hoe je hond reageert op de medicatie en met bloedonderzoek. Met de juiste dosering kan je hond een normaal leven leiden, mits je hem elke dag op tijd zijn medicatie geeft! Lukt dit niet, zoals bij een hond die niet wil eten of moet braken, ga dan per direct naar de dierenarts. Deze zal de medicatie met een injectie toedienen.

Hoe verder?

De meeste honden kunnen prima leven met de Ziekte van Addison. Wel bestaat de kans dat ze erger ziek worden van kleine kwaaltjes, zoals diarree. Het is daarom verstandig je hond bij de Ziekte van Addison goed in de gaten te houden en naar de dierenarts te gaan in geval van twijfel.

Wil je meer advies over dit onderwerp? Vind hier je dichtstbijzijnde dierenkliniek.